Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 κυκλοφορεί το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι από του στόματος για τις γυναίκες, το οποίο εμφανίστηκε στην αγορά σαν το χάπι που προστατεύει τις γυναίκες από τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες με πολύ υψηλό δείκτη αξιοπιστίας.

Αυτό άλλαξε τη στάση των γυναικών ως προς τη σεξουαλικότητα. Την περίοδο αυτή κυριαρχούσε το σύνθημα «ευχαρίστηση χωρίς λύπη». Κατά τη δεκαετία αυτή, ο Δυτικός κόσμος έγινε μάρτυρας ενός μετασχηματισμού της σεξουαλικότητας, που ξεκίνησε με τη γνωστή «σεξουαλική επανάσταση», ένα γενναίο μύθο της πρόσφατης ιστορίας μας, η οποία προκάλεσε την «εν θρόνιση του βασιλιά σεξ».

Στην εποχή μας , στην εποχή της αβεβαιότητας των ρόλων, οι νέοι άνθρωποι «αποφασίζουν» την αποχή από το σεξ ως αντίδραση στην υπερβολική προβολή του. Σεξ; Οχι ευχαριστώ, είναι η απάντηση που δίνει το 1% του πληθυσμού στη Βρετανία, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει η βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ», παρουσιάζοντας ταυτόχρονα τις περιπτώσεις δύο νέων, ενός αγοριού 21 και ενός κοριτσιού 22 ετών, που δηλώνουν… ασεξουαλικοί.

Υπάρχουν περιπτώσεις 50άρηδων και 60άρηδων που «γονάτισαν» τόσο από προβλήματα, ώστε η ερωτική τους επιθυμία καταργήθηκε, κάτι τέτοιο ωστόσο θεωρείται αδιανόητο σε μικρές ηλικίες.

Τελευταίως, η ιατρική ενασχόληση γύρω από τη σεξουαλική συμπεριφορά, επικεντρώθηκε στη σεξουαλική απόλαυση. Οι «ειδικοί» αξιολογούν το σεξ ως το κέντρο της υγιούς ζωής και γράφονται άρθρα που αναφέρονται στο «σωστό» τρόπο διαδικασίας για να «τον/την ευχαριστήσετε». Άνδρες και γυναίκες ενθαρρύνονται να παρατείνουν τη διάρκεια της σεξουαλικής τους δραστηριότητας, ανεξάρτητα από την επιθυμία.

Εξακολουθεί σε πάρα πολλές κοινωνίες και ειδικά τις τοπικές κοινωνίες και στην δική μας την κοινωνία την Ελληνική να υπάρχει άγνοια ως το προς το τι είναι σεξουαλικότητα. Μην ξεχνάμε ότι η σεξουαλικότητα κατ άρχην είναι κοινωνική συμπεριφορά και προέρχεται από τις αντιλήψεις, τις παραδόσεις, τα ταμπού μας, τις θρησκευτικές ερμηνείες και κυρίως τις χρεώσεις που μια κοινωνία μέσα στον ηθικό της κώδικα μπορεί να επιβάλει στα μέλη της.

Ως μόδα κι ως κοινωνική συμπεριφορά μπορεί να δει κανείς το φαινόμενο, όχι ως βιολογική ταυτότητα και ρόλο. Όπως η συντηρητική κοινωνία γέννησε τα «παιδιά των λουλουδιών», σήμερα που όλοι μιλούν για το σεξ υπάρχει η γενιά των νεορομαντικών.

Με εξαίρεση τα περιστατικά όπου η απώλεια της σεξουαλικής διάθεσης οφείλεται σε ορμονικές διαταραχές, γενετικές ανωμαλίες ή ιατρογενείς αιτίες (χημειοθεραπεία, ακτινοβολία, υστερεκτομή), ένας υγιής άνθρωπος πρέπει να καταπιεστεί για να μην έχει σεξουαλικό ενδιαφέρον.

Τα σεξουαλικά ένστικτα εκρήγνυνται συνέχεια, ο γενετικός μας χάρτης δεν μπορεί να καταπιεστεί, είναι αδύνατο να καταργηθεί η ερωτική επιθυμία. Eίμαστε καταδικασμένοι να είμαστε σεξουαλικά ζώα. Εκτός αν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις ψυχωσικών ασθενών.

Η σεξουαλικότητα όσο και να απελευθερώνεται θα έχει άγνοια γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι αρνούνται να μάθουν γι αυτή ή φοβούνται ότι θα εμπλακούν σε συμπεριφορές που θα εκτεθούν.

Δεν είναι τυχαίο ότι άνθρωποι που ανοίγουν το βράδυ αργά το computer τους κι ενώ η γυναίκα τους κοιμάται βλέπουν μέσα sites ή σελίδες με εξαιρετικά σεξουαλικό ενδιαφέρον, ταινίες ή films ή επικοινωνούν εκφράζοντας φαντασιώσεις μέσα από το computer που η γυναίκα τους δεν γνωρίζει, τότε αυτοί οι άνθρωποι απομονώνονται και αναπτύσσουν ένα σεξουαλικό μοντέλο αυτισμού που λέγεται παραφιλία ως παρέκκλιση ή διαταραχή μιας συμπεριφοράς που δεν προάγει τη σχέση των δύο φύλων και δεν προσφέρει τη σεξουαλική ταυτότητα ως υγεία τόσο στον άντρα όσο και στη γυναίκα.

Φτάσαμε, λοιπόν, στην εποχή της ελευθερίας του Σεξ ; Πόσο σημαντική είναι τελικά η σωματική επαφή ;

Φυσικά και η σεξουαλική επαφή χρειάζεται δύο παρόντες , είναι λογικό.